We gaan door.....

Eerst nog even een belangrijke aanvulling op ons programma van gisteren - alsof dat al niet vol genoeg was……
Maar ik vergat te melden dat we na de afspraken met Yahya ( deze keer juist gespeld) en Rob Bleichrodt langs de City Council zijn gereden waar Edward bereid was om kopieën van tekeningen van het plot, zeg maar bestemmingsplannen, te leveren. De medewerking was enorm, toen een kopie van alleen het plot en omgeving niet lukte en Robert voor de grap zei ‘ doe dan maar heel Chipata’ ; kregen ze dus tot hun verbazing heel Chipata! Verder alle info over de permit ( eigenlijk een simpele stempel op de ( blok) tekeningen) en de juiste formulieren die we moeten gebruiken. Een prima contact dus, die Edward!

Vanmorgen zaten we om kwart over 7 aan het ontbijt ( dat jullie niet denken dat we het hier makkelijk hebben!) omdat Anjo en ik om 8 uur bij de PMO (Provincial Medical Officer) moesten zijn en Henk en Robert om half 9 de laatste contractor spraken voordat ze afreisden naar Luangwa voor een (verdiende!) korte safari.
Voor de deur van de PMO wachtte Robert Newa van de school ons op om zoals afgesproken twee laptops voor de school en een paar telefoons voor de staf in ontvangst te nemen. Een soort parkeerplaats- transactie.

Natuurlijk wist de secretaresse van niets en was de PMO niet aanwezig toen wij ons keurig op tijd meldden. Ik had de afspraak per mail met hem gemaakt en dat was genoeg voor de dame om te gaan bellen. Ik kreeg hem zelf aan de lijn en hij meldde dat hij ‘problems with his bank account’ had en we maakten een nieuwe afspraak voor 10 uur.

Ondertussen bleek Father Peter Sam op ons te staan wachten bij het Fathers house terwijl ik toch echt meende dat we………..nou ja, laat maar.
Hij bleek waarachtig - we hebben het hem maar 6 keer moeten vragen - een afspraak te hebben gemaakt met de DMO (District Medical Officer en dus ‘lager’’ dan de PMO, zijn jullie er nog?) en wel om 9 uur. Dat kwam dus allemaal mooi uit en we hadden een korte ontmoeting met de DMO, Dr Davie Simwaba, die wel onder de indruk was van de 3 D presentatie en ons twee contacten gaf: de UTH ( University Teaching Hospital) waar een groot hospice voor Aids / HIV patiënten is en Kennedy Malama, de vorige PMO, werkzaam bij het Ministerie. Deze laatste kennen we en had ik al vanuit Nederland benaderd voor een afspraak maar zijn agenda was ‘vol’. De DMO ging hem toch bellen, dus we wachten af.

We hadden wat tijd over tussen de twee afspraken en toen zijn we brutaalweg naar het Centraal Ziekenhuis gereden en hebben Father Peter opgestookt ons bij een leidinggevende te introduceren. De Superintendant was niet aanwezig maar de tweede in rang - althans volgens de volgorde op de parkeerplaats - de Senior Hospital Administrator, Mrs Elizabeth Benda, wel en die was ook nog bereid ons te ontvangen!
Ook zij was onder de indruk en gaf meteen aan dat ons plan een groot bestaand gat in de gezondheidszorg in Chipata zou kunnen vullen. We hebben duidelijk gesteld dat er twee momenten van verbinding met het ziekenhuis zijn: aanlevering van de juiste patiënten en backup van een arts voor zover noodzakelijk. Dat snapte ze maar al te goed en ze gaf aan daar volledig aan te willen meewerken. Anjo pakte door en nu hebben we een principe afspraak voor het volgende bezoek: een presentatie door Anjo aan de medische staf van het ziekenhuis! Op zoveel positiviteit hadden we niet gerekend; wat een onverwachte meevaller! Ze vond ons belangrijk genoeg om mee te nemen naar de VIP-kamer waar we het gastenboek moesten tekenen. Bij het verlaten van het ziekenhuis keken Anjo en ik elkaar aan, we waren net te moe voor een vreugdesprongetje, maar anders………

Op naar de PMO, Abel Nketani Kabalo, die ons uiterst hartelijk ontving en natuurlijk - het gaat de lezer wellicht vervelen - was ook hij weer ‘ impressed ’ door de 3 D-presentatie. Hier dus nog maar even een compliment naar Chuck die dit fantastische product heeft gemaakt.
Ook hij vond dat we in Lusaka met Kennedy Malama moesten spreken en ging hem ter plekke bellen. Toen dat niet lukte heeft hij hem een sms gestuurd. Ondanks alle moeite van iedereen heb ik tot nu toe echter geen afspraak met hem kunnen maken.

Wat wel gelukt is, twee afspraken met solar panels leveranciers in Lusaka. Beide bedrijven in Nederlandse handen en één van hen nodigde ons meteen uit om zaterdag Koningsdag te vieren met alle Nederlanders in Lusaka. Helaas, dan zitten we in het vliegtuig….

Anjo en ik vonden dat we wel een middagje vrij hadden verdiend nu en we zijn samen met de goedlachse sister Charity op jacht gegaan naar originele kitenge- stoffen. Dat was in een wijk waar ik mijn camera maar buiten beeld hield, veel chillende mannen die ons nors en wat broeierig aankeken. Dan ben je blij dat je zo’n brave non bij je hebt, dat werkt beter dan een bodyguard denk ik. Ja familie, we zijn ook goed geslaagd!

Toen we uit de stad terugkwamen en het terrein opreden zagen we opeens ‘onze’ Mzee ( oude wijze man): de oude man die op ons logo staat ( een foto van Anjo uit 2010) en die we, sterk verouderd, in 2013 ook fotografeerden. We gingen er vanuit dat hij niet meer in leven was, maar zie daar………...

Op het terrein was het vandaag pinda-oogsttijd; leuk om dit handmatige proces te zien. Struiken omhakken, uit de grond trekken ( allebei mannenwerk) en dan halen de vrouwen de pinda’s eraf. Het was een grote oogst.

Sister Charity had ons ook uitgenodigd voor de mis van half 6 in hun eigen kapel en ik wilde natuurlijk geen nee zeggen maar Anjo dus gewoon wel……..
Dus zat ik braaf tussen de nonnen, novices en pas begonnen nonnen. Nou ja, zat…..ik vind dat ik veel moest staan en dat vond mijn knie ook…..
Maar ach, ik heb braaf mee-gebeden voor Sister Victoria die in Haïti was overleden, geplaybackt bij het zingen en ook nog de hostie in de wijn gedoopt. Het kan geen kwaad en het blijde ‘thank you for joining us’ versterkt dat zeker.

Nog één beesten-anekdote waar vooral Anjo hartelijk om kon lachen en ik wat minder. We hadden een hagedis in huis die inmiddels buiten beeld was totdat ik opeens een kil gevoel op mijn kuit kreeg: mijnheer klom zo mijn broekspijp in…………..

Morgen vertrekken we naar Lusaka waar we voor twee nachten zijn ondergebracht in het congrescentrum van de bisschoppen. Kan niet slecht zijn.