Voorbereiding is het halve werk

Ruim op tijd en goed voorbereid vanmorgen naar Radio Maria,. Maar, bijna onvermijdelijk hier, die voorbereiding was geheel onzerzijds: Father Bernard was wel aanwezig maar het interview leek hij te zijn vergeten. Hij herstelde zich snel en ging de rest van het personeel waarschuwen. Met name omroepster Dorothy leek not amused door deze overval. Hoe kon ze nou een gast aankondigen met zo'n onuitspreekbare naam als 'Schuite' ?

Met enige moeite werden de door ons voorbereide vragen uitgeprint en tijdens het interview, dat twintig minuten te laat startte (!) , hield hij zich gelukkig keurig aan het script. Het gesprek verliep verder prima en Anjo kon alle hoofdpunten kwijt, vooral de achtergronden van onze bemoeienis met zowel de school als het hospice. Father Bernard reageerde ook positief en benadrukte dat naar de luisteraars. Helaas konden de luisteraars, door het tijdverlies, niet meer inbellen, maar de boodschap is overgebracht!

's Middags bezochten we opnieuw de school en, precies zoals we gevraagd hadden, de hele staf was keurig gekleed aanwezig. Zo maakten we ook kennis met de nieuwe, door de regering betaalde, directrice Lina.
Het was een spannende bijeenkomst want een aantal punten moesten voor alle aanwezigen duidelijk worden; met name de omvang van onze (financiële en inhoudelijke) betrokkenheid.

Even een stukje historie zodat voor jullie ook duidelijk wordt in welke situatie wij ons vanmiddag bevonden.

In 2010 hebben Yvonne en Anjo de oude school met drie lokalen voor 210 (!) kinderen gekocht en, uiteraard om niet, volledig ter beschikking gesteld aan de school.

In 2010 was nog sprake van uitsluitend vrijwillige leerkrachten en nu zijn er maar liefst 8 door de regering aangestelde en betaalde krachten naast de vrijwilligers werkzaam, inclusief de directeur. Dat is dus al een hele verbetering en tegelijkertijd een overheidserkenning van het onderwijs op de Magazin school. De regering heeft ook, op verzoek van de nieuwe beroepsleerkrachten, gezorgd voor lessenaars die de oude plankjes en de lage krukjes moesten vervangen. De leraren waren geschrokken hoe stoffig het voor de kinderen was om zo laag bij de grond te zitten; de bodem van de lokalen bestaat uit rood zand namelijk.

Een ander probleem is het gebrek aan toiletten omdat het oude toiletgebouw door een storm is vernietigd. Wij hebben geld ter beschikking gesteld om een zestal toiletten te bouwen en zoals jullie maandag hebben kunnen lezen zijn er slechts 2 toiletten gerealiseerd en is de rest ingestort. De herbouw wordt waarschijnlijk snel ter hand genomen.

Inmiddels hebben we dus op het laatste moment, mede door een wervingsactie van Anjo, zoveel geld verzameld (wij hebben nog wel 2000 euro nodig) dat het mogelijk is om op de plaats van de oude school, maar liefst vier nieuwe lokalen te realiseren.
We hadden al gemeld dat de staf daar enthousiast op reageerde en dat is begrijpelijk gezien de stijging naar 439 leerlingen. Het is logistiek heel bijzonder om 439 leerlingen les te geven in 4 lokalen. In Nederland gaat dat dachten wij niet.

Uit de bezetting van de klassen blijkt dat het leerlingenaantal per leerjaar fors terugloopt (groep 1: 89 kinderen en groep 6 nog slechts 33 leerlingen). Dit blijkt gelukkig niet te wijten aan het overlijden van kinderen maar door drop-outs (met name jongens) die aan het werk moeten en/of voor grootouders moeten zorgen die de kinderen in huis hebben genomen na het overlijden van hun ouders.

Terug naar de vergadering van vanmiddag: De bijeenkomst werd geopend met gebed en de stemming was serieus; alles was wel bespreekbaar.
Het belangrijkste was eigenlijk een hernieuwing van de onderlinge afspraken en regels: waar is de stichting Chipata nu voor, wat zijn onze principes en wat kan men wel en niet verwachten.
Wij hebben duidelijk gemaakt dat onze kleine stichting de school wil ondersteunen bij wat er nodig is voor het onderwijs en de kinderen. Daarbij zijn de zogenaamde 'running costs' zoals huur en salarissen, uitgesloten. Het heeft wel even wat tijd genomen voordat dat duidelijk was; gelukkig werden we hierbij goed gesteund door leraar Gabriel die onze uitgangspunten snel begreep.

We hebben inmiddels afgesproken dat er zo snel mogelijk, hopelijk binnen onze verblijfsperiode, met de sloop moet worden begonnen van het oude gebouw en als het even kan ook nog een 'eerste steenlegging' door ons! Er moeten echter nog wel wat zaken worden geregeld met de overheid omdat er nieuwe regelgeving is gekomen over de registratie van eigendomsrecht en het nieuwbouwplan uiteraard moet worden goedgekeurd.

Het liedjesproject gaat er goed uit zien; één lerares heeft de taak op zich genomen om alle kinderen de tekst van Heal the World te leren zodat zij dit volgende week kunnen opvoeren.

Na deze vergadering van maar liefst drie uur vertrokken we, maar niet voordat we uitbundig waren toegezongen door een groep oudere kinderen die daarvoor speciaal op ons hadden gewacht.
Uitgezwaaid door kinderen en staf worstelden we weer met de pick-up de heuvel af: veel kuilen en gaten, maar ja, goede chauffeur hè die Anjo!